صبح که بیدار شدم فقط تو این فکر بودم که با این لاگ بوک خالی چه خاکی به سرم بریزم . از فلوی محترم اجازه گرفتیم و رفتیم دنبال "استاد خوشنویس" قبلش رفتیم اتاق عمل و بخش قبلی . یه کم چیز میز تو لاگ بوک نوشتیم بعدش رفتیم درمانگاه و رسیدیم خدمت "استاد خوشنویس" و با کمال پرروئی از 10 تا 5 تاش رو به اسم استاد نوشتیم استاد هم زیر همه برگه ها مهر زد و گفت فقط خیلی تابلو ننویس ..ما هم لبخندی زدیم و هی به خودمون نمره A دادیم البته یه جاهایی هم یه B میزدیم که به قول استاد تابلو نشه بعدشم رفتیم زنگ زدیم به سال بالایی قبلی گفتیم می تونه یه رضایت ازین استاد لاپاروسکوپی بگیره من برگمو خودم پر کنم که ندا آمد نه خــــــــــیــــــــر استاد میگه بیاد اینجا باید در موردش حرف بزنیم ما هم عطا را به لقا بخشیدیم اومدیم زنگ زدیم به "فرشته مهربون" گفت من که الانم نمیام بیمارستان بده به استاد جنتلمن بهت بده به جاب منم امضاء کنه ما هم به استاد جنتلمن گفتیم گفت باشه ولی به نظرم باید این برگه ها محرمانه به آموزش فرستاده بشه ها ...ما برق از کلمون پرید که الان با 5 تا برگه آماده چه کنیم زنگ زدیم به مسوول آموزش که من استاد خوشنویس رو تو خیابون دیدم برام پر کرده الان برگه ها مونده رو دستم چه کنم ایشونم فرمودن خااااااک بَ چوکــــــ سریع بفرست بیاد خودم درست کنم که فرستادیم و استاد جنتلمن هم گفت فردا برگه هاتو بیار تو درمانگاه برات پر کنم ..بعدشم با استاد جنتلمن رفتیم یه عمل BCT و در حین عمل استاد از خاطراتشون از پاریس برایما ن تعریف مردن که ما را بسیار خوش آمد
بببببلییییی
واقعا" این جور اساتید ماهن - خورشیدن 
عین عسللللل
خدا زیادشون کنه واسه همه دوره ی تدریسشون رو هم طولانی کنه که ماهم بی بهره نمونیم از لطفاشون - اون مهراشون رو که دیگه نگووووو
فقط من موندم چرا همیشه باید یه استرسی داشته باشیم تا امداد های الهی به دست فرشتگانه زمینیش برسه
دقیقا همینه
شما احیانا ایمیلی/وبلاگی / . . . نداری ابنجا بزاری
من کجاام....اینجا کجااااستتت
حالا دیگه ده تا ده تا پست میذاری؟
دو روز آفتابی نمیشیم چه حکمتیه وقتی میایم با شیشصتا پ۱ست تو هر وبلاگی که خوشمان می آید هر روز سر بزنیم مواجه میشویم.
دیگر اصلا ماموریت نمی رویم
چه استادای باحالی