موهای اونجا

به سلامتی و مبارکی و میمنت امروز هم با تنی خسته و پایی رنجور و از همه مهمتر زنده از اتاق عمل اومدیم بیرون. همه این داستان ها نه به خاطر خستگی کار که به خاطر حواشی اتاق عملیه که هر کی واسه خودش یه سازی میزنه. از مریض برای بیوپسی برست گرفته تا عمل ویپل ما باید 2 ساعت معطل بشیم. از خدمه بخش گرفته تا استاد بی هوشی خودم باید شخصا برم دنبالشون با نوکرم چاکرم مریض رو بخوابونم برای عمل. اینم از چیفی ما. بگذریم به قول شاعر
صد بار لب گشــــــودم و بیرون نریختم
خون ها که موج میزند از سینه تا لبم
امروز یه بستن کلستومی داشتیم یه ولولوس داشتیم که هارتمن شدیه بیوپسی از برست و یه هرنی و یه توده جدار شکم و یه تیروئید. به سلامتی تا 6و30 تو اتاق عمل بودیم. بعدشم رفتم بخش رو دیدم و بعدشم یه سر به اورژانس زدم. یه خاطره با مزه هم امروز اتفاق افتاد که گفتنش خالی از لطف نیست. این مریض هرنی که عنل کردیم سال یکی دیروز بهش گفته بود " آقا واسه فردا موهای اونجاتم بزن" که منظورش همون ناحیه عمل بوده. وقتی خواستیم عملش کنیم دیدیم که بیمار عزیز اونجا رو ژنیتالیا تصور کرده بوده. ازونجایی که ما چیفی و سال یکیمون زیاد با هم فرقی نداره. موقع خندیدن های حضار با یه تیغ شروع به زدودن موهای ناحیه عمل کردیم . باشد که رستگار شویم